Rustig tempo is nog niet gelukt :-)

Hallo lieve allemaal, vanavond zitten we in St. Louis.
We zouden het rustig aan doen, maar dat is nog niet echt gelukt. Dakar is gewoon veel! Maar toen ik vanmorgen op een krukje bij de Western Union (bank) zat in de zon tussen alle locals te wachten voelde ik me wel weer heerlijk thuis. Ik kan hier verbazingwekkend goed wachten, terwijl ik toch niet om mijn geduld bekend sta. Maar hier is het gewoon een fact of life. We hadden gisteren al een chauffeur met een luxere taxi gestrikt na een ritje vanaf ile de goree en die heeft ons vandaag gereden. Ils de goree viel een beetje tegen. Veel opdringerige verkopers en koude zeewind. Ja je raakt snel verwend met die heerlijke warmte. Ik word ook al wel handig met de bedelkindjes. Ik roep eerst heel streng dat ze stil moeten zijn en dan geef ik ze een handje nootjes. Restje fanta in een flesje of een paar stuivers. Maar het zijn er veel dus de meeste hebben pech. Maar het is voor een moslim belangrijk om een aalmoes te geven aan iemand die het minder heeft. Niet dat ik nou moslim wordt, maar dat vind ik wel een goed streven. Afijn op dus naar St. Louis. Via lac rose. Het meer is 10 x zo zout als de oceaan en daarom rose. Als de zon goed staat. Onze chauffeur heeft inmiddels ontdekt dat nl ook goede raggae muziek heeft (rootsiders) en houdt onmiddellijk de iPod-horloge van Ko en zijn koptelefoon de hele reis op. Als hij later rijk is wil hij er ook zo een. Hij spreekt alleen Frans en wij niet, maar we voeren hele gesprekken en ik leer weer dingen van hem over de Afrikaanse cultuur. En de tocht gaat dOor, over zandpaden, kuilen en dan ineens weer een strak stuk asfalt. Wonderlijk! Uiteindelijk zijn we van 9.00 tot 16.00 uur over 280 km. Hebben we wel ergens gegeten in een of ander aftands tentje (vis met rijst en groente), maar wel heerlijk. Graten spuug je gewoon op de grond of leg je naast je bord. Daarna moet de hele familie op de foto. Of we die dan nog even komen brengen na het afdrukken (wat weer 2 uur stof happen betekent)? Ik denk het niet en krijg het adres om de foto dan heen te sturen. Voornaam. Achternaam, plaats en dan komt het goed:-). Heerlijk toch! Onderweg zien we vogels. Een aap, een dromedaris en dode koeien en volledig kapot gereden auto's. Even een stopje voor een gebedje aan de profeet Mohammed, lekke band verwisselen en dat alles in 5 minuten. Ze hebben dan misschien nooit haast, maar ze lossen alles à la minuten op. En dan zijn we er.... De chauffeur gaat mee naar de slaapkamer en ploft op bed :-) haha, hij is moe! Logisch ook. Maar niet te moe om nog even een nieuwe deal te maken. Maandag haalt hij ons, inshallat ofzo (als Allah het wil). Ook weer een paar woordjes wolof erbij geleerd. Nee bedankt, ik wil niets kopen. Als we aan een mannetje dat ons iets wil verkopen vertellen dat we dat op een t-shirt willen ziet hij onmiddellijk handel. Het handelsinstinct is diep geworteld. We hebben het leuk, genieten.
Morgen lekker dagje niets en dan naar een nationaal park. Het is hier pas 21.00 uur maar bij jullie later. Dus slaap lekker.